อาคารเก็บสินค้าทางการเกษตร

pavilion ที่สร้างมาจากตะแกรงเหล็กฉีก ในหัวข้อ Expanding ผลงานนี้ชื่อว่า “Open Weave” โดยตีความมาจากExpanded Metal ทั้งโครงสร้าง โดยมองว่าตะแกรงไม่ได้ “ขึง” แต่ “ถัก” เป็นเนื้อผ้าแห่งโครงสร้างพื้นที่ให้ใช้งานได้หลากหลาย สร้างลวดลายจากช่องตะแกรงที่แตกต่างกัน สื่อถึงจังหวะการถักทอ เชิงบริบท พื้นที่ไม่ตัดขาดจากสิ่งแวดล้อมรอบข้าง ตะแกรง บานพับให้สามารถพับได้ เพื่อสร้างสรรค์ การวางตามบริบทพื้นที่ต่างๆ 1.นายศรีรุ่งโรจน์ อนันตศรี 2.นายณัฐวุฒฺิ ขันทะนะ 3.นางสาวกองเกศ พิกุลทอง อาจารย์ที่ปรึกษา 1.ผศ.ปิยะ ไล้หลีกพาล 2.ผศ.กนกวรรณ อุสันโน

คอนเซ็ปต์นี้นำ “ความระยิบและความสดใส” ของเวทีหมอลำ มาแปลงเป็น กระจกสีเรขาคณิต ที่กรองและสะท้อนแสงอาทิตย์ในแต่ละช่วงเวลา ทำให้ผู้ใช้งานรู้สึกถึงบรรยากาศแบบการแสดง แม้จะอยู่ในพื้นที่สวน แรงบันดาลใจจากหมอลำ : หมอลำคือศิลปะการแสดงพื้นบ้านอีสานที่มีเอกลักษณ์ทั้งด้านเสียงดนตรีและ “เวทีการแสดง” บนเวทีหมอลำ มักมี ไฟหลากสี ที่เคลื่อนไหวและสะท้อนกับเครื่องแต่งกายระยิบระยับ เกิดการเล่นแสงที่มีพลัง สร้างความสนุกสนานและเชื่อมโยงผู้คน โครงสร้างสถาปัตยกรรมนี้เป็นการออกแบบศาลาพักกลางแจ้งที่ไม่ได้มุ่งเพียงตอบโจทย์การใช้งานเชิงกายภาพ แต่เป็นการนำมิติทาง ศิลปะและวัฒนธรรมพื้นถิ่นอีสาน โดยเฉพาะ “หมอลำ” มาถ่ายทอดในรูปแบบใหม่ที่ร่วมสมัย ผ่านการตีความด้วย แสงและสี ที่เป็นเอกลักษณ์บนเวทีการแสดง