verde

Pavilionนี้ตีความ "Expanding" ว่าเป็นการขยายออกของร่มเงาและ พื้นที่กิจกรรม คล้ายเรือนยอดไม้ที่กางปกคลุมในสวน ตะแกรงเหล็กฉีกถูกออกแบบเป็นเส้นสายโค้งที่โอบล้อมและแผ่กว้าง ชวนให้ผู้คนรู้สึกถึงการเปิดออกของพื้นที่ ทั้งในเชิงกายภาพ (หลังคาที่กางปกคลุม) และเชิงนามธรรม (การเชื่อมโยงปฏิสัมพันธ์ และการแลกเปลี่ยนระหว่างผู้คน) ความสัมพันธ์ของผู้คน ผ่านภาษาสถาปัตยกรรมที่เรียบง่าย แต่เปี่ยมด้วยพลังการสื่อสาร วัสดุตะแกรงเหล็กฉีกถูกถักทอให้เกิด ทั้งโครงสร้าง แสง และเจ้า ที่สร้างปฏิสัมพันธ์ใหม่ระหว่าง มนุษย์-สถาปัตยกรรม-ธรรมชาติ นาย ชานน ทรงเกล้า นางสาว ชัชฎาภรณ์ ภะคะโต อาจารย์ที่ปรึกษา ผศ.ปิยะ ไล้หลีกพาล

สวนสาธารณะในเมืองสงขลาไม่ได้เป็นเพียงพื้นที่สีเขียวสำหรับการพักผ่อนเท่านั้น แต่ยังเป็น “พื้นที่สังคม” ที่ผู้คนหลากหลายวัยและวัฒนธรรมเข้ามาพบปะ แบ่งปัน และใช้ชีวิตร่วมกัน สงขลาในฐานะเมืองที่เต็มไปด้วยความหลากหลาย—ทั้งประวัติศาสตร์ การค้า และวิถีชีวิตที่เชื่อมโยงกับทะเลสาบ—สะท้อนให้เห็นถึงพลังของการอยู่ร่วมกันและการถักทอสังคม เงาและลวดลายที่เกิดขึ้นจากตะแกรงเมื่อแสงและลมพัดผ่าน จะสร้างประสบการณ์ทางสถาปัตยกรรมที่เปลี่ยนแปลงไปตามเวลา เสมือนการเปลี่ยนแปลงของชีวิตในเมืองสงขลา Pavilion นี้จึงไม่เพียงตอบสนองการใช้งานเชิงกายภาพ แต่ยังสร้างบรรยากาศที่กระตุ้นให้เกิดการใช้พื้นที่ในรูปแบบใหม่ สร้างจุดนัดพบ สร้างพื้นที่เรียนรู้ และสร้างความรู้สึกเป็นเจ้าของร่วมกันของผู้คนในเมือง