TRANSPAREN

พาวิเลียนริมน้ำแห่งนี้ถูกออกแบบขึ้นเพื่อแก้ไขข้อจำกัดของท่าเรือท่าเตียนที่แม้จะมอบทัศนียภาพงดงามของพระปรางค์วัดอรุณฯ แต่กลับไร้ร่มเงาและบรรยากาศที่เอื้อต่อการพักผ่อน ด้วยการนำ เหล็กฉีก (Expanded Metal) มาใช้สร้างโครงสร้างโปร่งเบา จึงก่อเกิดพื้นที่ร่มที่ไม่ทึบตัน ให้ผู้คนได้พักสายตาและร่างกายจากแสงแดดร้อนแรง โดยยังคงเปิดมุมมองสู่สายน้ำและทิวทัศน์เบื้องหน้าได้อย่างเต็มตาพาวิเลียนทำหน้าที่เสมือน “ม่านบางเบา” ที่แผ่ร่มเงาลงบนพื้นที่ชมวิว วัสดุเหล็กฉีกสะท้อนความเป็นสมัยใหม่ ทว่ากลมกลืนกับบรรยากาศเมืองเก่า การจัดรูปทรงที่พลิ้วไหวและแผ่กว้างยังช่วยสร้างมิติใหม่ให้กับท่าเรือ แปรเปลี่ยนจากเพียงพื้นที่สัญจรไปสู่ “เวทีริมน้ำ” ที่ผู้คนสามารถหยุดพัก มองพระอาทิตย์ลับฟ้าเหนือเจ้าพระยา และใช้เวลาได้ยาวนานกว่าที่เคยพาวิเลียนนี้จึงไม่เพียงแก้ปัญหาเรื่องความร้อนและการขาดร่มเงา แต่ยังเติมเต็มบทบาทใหม่ให้ท่าเรือท่าเตียนในฐานะ พื้นที่สาธารณะเชิงวัฒนธรรมที่ทั้งงดงาม สะดวก และเชื้อเชิญให้ผู้คนใช้ชีวิตร่วมกับทิวทัศน์ประวัติศาสตร์ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาได้อย่างละเมียดละไม
สมาชิกกลุ่ม
นางสาวศิวพร วงค์ษายะ
นางสาวสุชาดา เรืองศรี
อาจารย์ที่ปรึกษา
อาจารย์ปัตย์ ศรีอรุณ

Product Recommend

Design Connext
Design Connext
Design Connext
Design Connext
Design Connext
ผลงานที่น่าสนใจ
ศิวพร วงค์ษายะ
61
เข้าชม
0
ถูกใจ

ข้อมูลทั่วไป
เข้าชม
27 ครั้ง
ปี
2025
ขนาดพื้นที่
150 ตร.ม.
ประเภทโครงการ
อื่น ๆ
สไตล์การออกแบบ
industrial
วัสดุก่อสร้าง
ผนังเหล็กฉีก Expanded Metal
แฮชแท็ก
expandedmetaldesige
expandaedmetaldesign
ผลงานที่เกี่ยวข้อง
150 ตร.ม.
2025
สงคราม ความไม่ปลอดภัย Pavilionจึงถูกตีความเป็นที่พักพิงของผู้คน Refuge Pavilion ออกแบบโดยใช้ตะแกรงเหล็กฉีกเป็นเปลืกห่อหุ้มสื่อถึงเกาะกำบังที่แข็งแรงแต่ยังโปร่งใส แสงลอดผ่านลายตะแกรงสร้างเงาที่เปรียบเหมือนบาดแผลจากสงครามแต่ในขณะเดียวกันก็สะท้อนความหวังที่ยังคงเล็ดลอดเข้ามา Pavilionจึงกลายเป็นพื้นที่หลบภัยและพื้นที่พักใจ ท่ามกลางโลกที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งที่เกิดขึ้น ชื่อผู้ออกแบบ นางสาวขวัญภิรมย์ บุญหนา นางสาววรัทยา ศรีสวัสดิ์ นางสาวพัชรพร ณัฎฐานันท์ อ.ดวงนภา ศิลปสาย
140 ตร.ม.
2025
“บึงโขงหลง” เปรียบเสมือน“ปอด” ของชุมชนและธรรมชาติ ยังคงหายใจอยู่ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคใหม่ THE BREATHING LAKE นี้จึงเป็นสัญลักษณ์ของลมหายใจแห่งธรรมชาติ ที่ยังคงเต้นจังหวะเงียบ ๆ อย่างต่อเนื่อง เพื่อรักษาสมดุลให้กับผืนแผ่นดิน และทุกชีวิตที่อาศัยพึ่งพามัน จึงออกเเบให้รูปทรงให้มีinspiretion มาจากเเหที่ไว้จับปลา ซึ่งจะสื่อว่าเเม้เเหจะพรากไปเพียงเเค่กายหยาบเเต่ไม่อาจจะพรากจิตวิญญาณเเห่งท้องทะเลสาบนี้ไปได้ เเละยังออกเเบบลวดลายตะเเกรง ให้เป็นเหมือนเกร็ดปลาบางช่องให้ดูเป็นpatternเพื่อจะสื่อได้ว่า อาจไม่สมบูรณ์เเบบเเต่ดูมีชีวิตชาเเละจังหวะ