Woven Steel

ในมหานครที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบและความกดดันจากการทำงานอย่างต่อเนื่อง ผู้คนต่างโหยหาพื้นที่เล็ก ๆ ที่ช่วยปลดปล่อยความเหนื่อยล้า และเรียกคืนความสุขที่เคยหายไป แนวคิด “Expanding” ใน Pavilion นี้ถูกตีความว่าเป็น การขยายชีวิตจากกรอบงานสู่มิติแห่งการเล่นตัวอาคาร ถูกออกแบบให้มีจังหวะซ้ำของโครงสร้างหลังคาและเสา ที่สร้างลวดลายแสงเงาเปลี่ยนไปตามเวลาเสมือนจังหวะชีวิตที่ไม่หยุดนิ่ง

ออกแบบโดยนำเอาการใช้โครงสร้างนั่งร้าน (scaffolding) หรือโครงสร้างแบบถอดประกอบได้ พาวิลเลี่ยนนี้ใช้แนวคิด Modular เป็นการประกอบจากชิ้นส่วนที่สามารถถอดประกอบและนำมาใช้ซ้ำได้ เน้นความยืดหยุ่นและลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมโดยทำให้ผลงานสร้างสรรค์ขึ้นด้วยตะแกรงเหล็กฉีก อี แอนด์ พี (Expanded Metal) ที่มีหลากหลากลวดลายให้เลือกใช้ ซึ่งมีการจัดวางสลับกันไปมาให้เกิดจังหวะ และลวดลายผ่านแสงของแดดที่ตกกระทบ ให้เกิดมุมมอง เงา ที่สร้างสรรค์ สวยงาม และอาคารโปร่งไม่อึดอัด ลม แดด เสียง ผ่านได้สะดวก สมาชิก นางสาวชนันภรณ์ สุระขันธ์ นางสาวธิดารัตน์ ยาวะโนภาส นางสาวพรรณทิภา คำจันดี อาจารย์ที่ปรึกษา ผศ.ชัยนันท์ พรหมเพ็ญ