jud phak jai

Pavilionนี้ถูกออกแบบให้สามารถติดตั้งได้ในทุกพื้นที่ โดยเฉพาะในสวนสาธารณะ บนขนาดพื้นที่ 16.20 x 8.10 เมตร แนวคิดหลักคือการตีความสถาปัตยกรรมศาสนาในรูปแบบร่วมสมัย ผ่านการ “ขยาย” ทั้งในด้านรูปทรง พื้นที่ และความรู้สึก เพื่อสะท้อนการมีอยู่ของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นศูนย์กลางทางจิตใจของผู้คนและชุมชน Pavilionไม่ได้ทำหน้าที่เพียงเป็นสัญลักษณ์ของศรัทธา แต่ยังเป็นพื้นที่เปิดสำหรับการใช้งานหลากหลาย ทั้งการพักผ่อน การทำกิจกรรมร่วมกัน หรือการใช้เป็นพื้นที่สงบเพื่อการภาวนาและทบทวนตนเอง พื้นที่นี้จึงเป็นจุดเชื่อมโยงระหว่างผู้คนกับชุมชน สร้างโอกาสให้เกิดการพบปะและการมีส่วนร่วมท่ามกลางบริบทของเมืองที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ด้วยการออกแบบที่เน้นความเรียบง่ายและยืดหยุ่น Pavilionจึงสะท้อนความสัมพันธ์ระหว่างความเชื่อดั้งเดิมกับวิถีชีวิตของคนยุคใหม่ ทำหน้าที่เป็นทั้งพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์เชิงสัญลักษณ์ และพื้นที่สาธารณะที่เปิดกว้างต่อการตีความและการใช้งานร่วมกัน ผู้ออกเเบบ นางสาว ปทิตตา ศรีสวัสดิ์ นางสาวณัฐนันต์ มีเพชร อาจารย์ที่ปรึกษา สาโรช พระวงค์

Location : จ.น่าน | Proposal Design : แนวทางการปรับปรุงอาคาร เน้นความลื่นไหลในพื้นที่หลักและควบรวมพื้นที่ส่วนแสดงงานให้เป็นพื้นที่เดียวกัน โดยจะแบ่งเป็น 4 ZONE ได้เเก่ 1.พื้นที่ต้อนรับและพักคอย 2.พื้นที่แสดงนิทรรศการชั่วคราว 3.พื้นที่แสดงนิทรรศการถาวร 4.ส่วนห้องสมุด และ CO.WORKING SPACE แนวทางการออกแบบจะเลือกใช้ภาพที่คุ้นเคยในวัฒนธรรมของน่าน ทั้งสภาพแวดล้อมที่เป็นมุมมองแบบพาโนรามา ผ่านการสร้างผนังห้องทรงโค้ง เหมือนดั่งเดินอยู่ในหุบเขา ที่นั่งห้องฉายวีดีทัศน์ปรับที่นั่งให้นั่งชมได้มากขึ้นซึ่งพัฒนาจากนาขั้นบันได องค์ประกอบของอาคารพื้นถิ่นเส้นไม้ไผ่ที่ถูกแปรด้วยโครงสร้างเหล็กขึง นำเสาไม้เก่ามาประกอบการเข้าไม้ของเฮือนและโฮงน่านวัสดุที่เลือกใช้จึงสื่อถึงวัสดุธรรมชาติ สีของแผ่นดิน เส้นสายของงานไม้ไผ่ และสับฟากจากองค์ความรู้ของชุมชน